مدح امام حسن مجتبی علیه‌السلام
بخشش و جود و کرم در انحصار مجتبی ست گردش مهر و ملک دور مدار مجتبی ست خانه اش مهمان سرای مردم بیـچاره بود نان گرم و روی خوش اینها شعارمجتبی ست در ملائک هیبتی مافوق اســرافیل نیست او ولی خود بی گمان محو وقار مجتبی ست هر شب از عرش خدا او میهمان دارد ولی با جذامی ها نشستن افتخــار مجتبی ست او ولی الله بـاشد در قـیـام و در سـکـوت آفرینش مهره ای در اخـتیار مجتبی ست در حریم حضرت خورشید جای ذره نیست افتاب از شرم خود آیینه دار مجتـبی ست صلح او پــایه گــذار انقــلاب عشــق بود در حقیقت کـربلا هم یادگــار مجتبی ست مرد میدان جمل پی کرد چـشم فـتــنـه را این فقط یک گوشه ای از اقتدار مجتبی ست |